Johann Michael Bach (1648 - 1694) schrijft dit koraalmotet, zoals we bij hem regelmatig zien, voor twee ongelijke koren: een gebruikelijk gedisponeerd vierstemmig (SATB) koor en een lager gestemd, mannenkoor (TTTB). En ook dit motet bestaat uit twee delen.

In het eerste deel zingen beide koren verschillende teksten: het lagere koor citeert met vele herhalingen twee teksten uit het laatste bijbelboek, Openbaringen 3:11 en 2:10, die de gelovige uitzicht bieden op een eeuwig leven (eine schöne Krone) terwijl het ‘normale’ koor het godsvertrouwen van de gelovige vertolkt met het eerste en vierde couplet van het bekende koraal Jesu, meine Freude van Johann Franck (1653). Voor het vijfde couplet van dit lied veranderen de rollen: het wordt gezongen door één groot achtstemmig koor, maar elke frase krijgt een echo van het lage koor.