De compositie Ach, bleib bei uns, Herr Jesu Christ van Johann Michael Bach (1648 - 1694) werd in zijn tijd (evenals JMB12) aangeduid als een “Geistlich Konzert”, Het is geschreven voor een vierstemmig, hoogstwaarschijnlijk enkelvoudig bezette vocale groep (SATB) en een instrumentaal ensemble bestaande uit continuo en vijf hoge strijkers, naar keuze twee violen en drie altviolen of vier violen en één alt.
Je zou het begrip “Geistlich Konzert” losjes kunnen omschrijven als een motet op weg naar een cantate: de vocale schrijfwijze lijkt op die van het motet, afwisselend polyfoon en homofoon, en met name worden er geen solistische passages of coloraturen gevraagd. Ook doen drie van de vijf strijkers niet meer dan colla parte de stemmen ondersteunen. Maar vooruitlopend op de 18e-eeuwse cantate zijn de inleidende instrumentale sonata en een instrumentaal ritornel tussen enkele tekstregels, en de zelfstandige partijen voor de twee concertante violen.
De tekst bestaat uit de twee eerste coupletten van het “Abendlied” Ach, bleib bei uns, Herr Jesu Christ, een koraal van Philipp Melanchthon (1551), maar in de muziek is van de koraalmelodie geen spoor terug te vinden: dat zou ondenkbaar zijn bij Michaels achterneef/schoonzoon Sebastian die de relatie tussen koraaltekst en melodie als onverbrekelijk beschouwde.
Na de inleidende Sonata hebben de beide koraalcoupletten een zelfde structuur: een homofone, in akkoorden getoonzette eerste zin en een polyfoon, fugatisch of imiterend vervolg voor de tweede. Je zou kunnen zeggen: tweemaal een preludium+fuga-structuur.