Johann Christoph Bachs Trauermusik Herr, wende dich und sei mir gnädig is geschreven voor vier vocale solisten, alt, bas en twee tenoren, begeleid door een strijkkwintet (gesplitste altviolen), fagot en continuo. Het stuk draagt het opschrift ‘Dialogus’: drie klagende gelovigen (alt en de tenoren) die hun dood onder ogen zien (Das Grab ist da) onderhouden zich met de bas die hen als Vox Christi troost en geruststelt, . De boetvaardige stervelingen worden slechts door continuo begeleid, de Vox Christi ook door de strijkers; zijn herderlijke vermaning wordt ondersteund door een pastoraal siciliano-ritme.
Na een inleidende instrumentale Sinfonia voltrekt de dialoog zich in drie fasen die telkens worden afgesloten met Christus’ oproep Laß dir an meiner Gnade begnügen, waarna men gezamenlijk Gods lof zingt.
Allen sluiten af met het eerste couplet van Caspar Schmuckers koraal Frisch auf, mein Seel, und zage nicht, in een dansante driekwarts-maat en met een zelfstandige en opmerkelijk virtuoze strijkersbegeleiding.

De teksten van de zoekende gelovigen komen uit het Oude Testament (o.m. het boek Job en de psalmen 22 en 102), de bevrijdende teksten uit het Nieuwe Testament, in het bijzonder 2 Corinthe 12:9, Laß dir an meiner Gnade begnügen.

Wij zijn geneigd dit meerdelige stuk voor vocale concertisten en instrumentalisten als een ‘cantate’ te beschouwen; dat begrip echter kende niet alleen Christoph nog niet, zelfs Sebastian, twee generaties later reserveerde het voor een reeks recitatieven en aria’s naar Italiaanse snit waarvan hij er zelf slechts enkele componeerde.