lamento voor bas, viool, 3 altviolen en b.c.

Johann Christoph Bach (1642-1703) was een volle neef van Johann Sebastians vader, die als organist in Eisenach een paar straten verderop woonde. Sebastian beschouwde deze achteroom als het grootste talent in zijn uitgebreide muzikale voorgeslacht; hij waardeerde "der profunde Onkel" als componist om zijn expressiviteit en inventiviteit. Veel composities van "Bach" zijn - vaak ten onrechte - aan hem toegeschreven, waaronder J.S. Bachs ‘negende motet', Ich lasse dich nicht, du segnest mich denn.
Het klaaglied (lamento) Wie bist du denn etc is geschreven voor een bassolist, begeleid door continuo en een donker gekleurd strijkkwartet waarin twee altviolen spelen en geen tweede viool; de alten zouden ook door gamba's kunnen worden vervangen. Het stuk is een zustercompositie van het nog zwaarder bezette alt-lamento  Ach daß ich Wassers gnug hätte.

Dit stuk toont Christoph als de meester van expressieve tekstuitbeelding waarom het nageslacht hem bewonderde. Met name de eerste c.q. soloviool fungeert als affectinstrument. Hij illustreert Eifer met driftige bewegingen, von mir selber kommen met een radeloos zoekende figuratie, fleuchst met ontwijkende, weglopende lijnen, Stoß en schlägst met de gepuncteerde ritmen die we later bij Sebastian in de Matthäus-Passion zullen tegenkomen bij de geseling. Op was forderst du doorzoekt de viool de tonale ruimte van hoog tot laag maar bij ganz allein laten alle strijkers de bas in de steek. Hij illustreert durchschwemmen met een coloratuur en gaat bij Abgrund met de violone naar de diepste lage C. Sidderende tremoli van alle strijkers onderstrepen zijn Herzensangst.

Boven de laatste noten van de bas herhaalt de viool diens karakteristieke motief, inderdaad: umgewandt.