Gottfried Heinrich Stölzel (1690-1749) was een tijdgenoot van J.S.Bach en gedurende dertig jaar werkzaam als kapelmeester aan het hertogelijk hof te Gotha; hij werd door deskundige tijdgenoten als een groter componist beschouwd dan Bach. Hij componeerde zeker twaalf jaargangen cantates. Zijn cantate Aus der Tiefen was bestemd voor zondag Rogate, 3 mei 1744, de zondag voor Hemelvaartsdag. De kerk leest die zondag Johannes 16: 23-30, waarin Jezus zijn vertrek aankondigt en zijn volgelingen aanmoedigt in zijn naam tot God te bidden, "en u zal gegeven worden." De cantate is geschreven voor vierstemmig koor, twee hobo's, continuo en strijkers, waarvan de altviolen echter slechts spelen in het begin- en (daaraan vrijwel identieke) slotkoor. De structuur is symmetrisch opgebouwd rond de twee coupletten (1 en 5) van het koraal Aus der Tiefen (4). Het koraal wordt geflankeerd door twee da-capo duetten, (3) en (5) voor resp. de twee hoge en de twee lage stemmen, en beide begeleid door twee hobo's en twee violen. Daaromheen horen we twee recitatieven, die allebei één van Stölzels compositorische eigenaardigheden vertonen, te weten dat ze, ter verhoging van de zeggingskracht, voor meerdere stemmen zijn geschreven: als achtereenvolgende soli voor sopraan en alt (6), en voor alle vier zangers (2) maar daar zelfs voor twee stemmen (S & A) tegelijk. Het openingskoor (1) verwerkt, na een homofone inleiding de tekst Laß deine Ohren merken etc imitatief; dat gedeelte wordt herhaald als slotkoor (7).