Was Gott tut, das ist wohlgetan II (BWV 99)
Johann Sebastian Bach
1. Koor | |
---|---|
Was Gott tut, das ist wohlgetan, | Wat God doet dat is welgedaan, |
es bleibt gerecht sein Wille; | zijn wil blijft rechtvaardig; |
wie er fängt meine Sachen an, | wat hij voor mij beschikt |
will ich ihm halten stille. | zal ik stil aanvaarden. |
Er ist mein Gott, | Hij is mijn God, |
der in der Not | die mij in de nood |
mich wohl weiß zu erhalten; | weet te bewaren; |
drum laß ich ihn nur walten. | daarom laat ik hem maar regeren. |
2. Recitatief (B) | |
Sein Wort der Wahrheit stehet fest | Zijn woord van waarheid staat vast |
und wird mich nicht betrügen, | en zal mij niet bedriegen, |
weil es die Gläubigen nicht fallen | omdat het de gelovigen |
noch verderben läßt. | niet laat vallen of ondergaan. |
Ja, weil es mich den Weg zum Leben führet, | Ja, omdat het mij leidt over de weg naar het leven, |
so faßt mein Herze sich und lässet sich begnügen | is mijn hart rustig en tevreden |
an Gottes Vatertreu und Huld | met Gods vadertrouw en genade |
und hat Geduld, | en heeft het geduld |
wenn mich ein Unfall rühret. | als mij een ramp overkomt. |
Gott kann mit seinen Allmachtshänden | God kan met zijn almachtige handen |
mein Unglück wenden. | mijn ongeluk afwenden. |
3. Aria (T) | |
Erschüttre dich nur nicht, verzagte Seele, | Wees niet geschokt, moedeloze ziel, |
wenn dir der Kreuzeskelch so bitter schmeckt. | als de kruisbeker zo bitter smaakt. |
Gott ist dein weiser Arzt und Wundermann, | God is je wijze arts en wonderdoener, |
so dir kein tödlich Gift einschenken kann, | die je geen dodelijk gif kan inschenken, |
obgleich die Süßigkeit verborgen steckt. | hoewel de zoetheid verborgen is. |
4. Recitatief (A) | |
Nun, der von Ewigkeit geschloßne Bund | Welnu, het van oudsher gesloten verbond |
bleibt meines Glaubens Grund. | blijft de basis van mijn geloof. |
Er spricht mit Zuversicht | Het spreekt vol vertrouwen |
im Tod und Leben: | in dood en in leven: |
Gott ist mein Licht, | God is mijn licht, |
ihm will ich mich ergeben. | aan hem wil ik mij overgeven. |
«Und haben alle Tage | En al kennen alle dagen |
gleich ihre eigne Plage», | hun eigen plagen, |
doch auf das überstandne Leid, | toch volgt op het doorstane leed, |
wenn man genug geweinet, | als je genoeg gehuild hebt, |
kommt endlich die Errettungszeit, | ten slotte de tijd van de redding, |
da Gottes treuer Sinn erscheinet. | wanneer Gods trouw verschijnt. |
5. Aria / Duet (S, A) | |
Wenn des Kreuzes Bitterkeiten | Als de bitterheden van het kruis |
mit des Fleisches Schwachheit streiten, | met de zwakheid van het vlees vechten, |
ist es dennoch wohlgetan. | is het desondanks goed. |
Wer das Kreuz durch falschen Wahn | Wie het kruis vanuit een waangedachte |
sich vor unerträglich schätzet, | als ondraaglijk beschouwt, |
wird auch künftig nicht ergötzet. | kan ook daarna niet genieten. |
6. Koraal | |
Was Gott tut, das ist wohlgetan, | Wat God doet dat is welgedaan, |
dabei will ich verbleiben; | dat wil ik vasthouden; |
es mag mich auf die rauhe Bahn | al word ik op de ruwe weg |
Not, Tod und Elend treiben, | voortgejaagd door nood, dood en ellende, |
so wird Gott mich | God zal mij |
ganz väterlich | heel vaderlijk |
in seinen Armen halten, | in zijn armen houden, |
drum laß ich ihn nur walten. | daarom laat ik hem maar regeren. |
Libretto: Andreas Stübel (?) | Vertaling: Ria van Hengel |
Kale tekst origineel
1. Koor
Was Gott tut, das ist wohlgetan,
es bleibt gerecht sein Wille;
wie er fängt meine Sachen an,
will ich ihm halten stille.
Er ist mein Gott,
der in der Not
mich wohl weiß zu erhalten;
drum laß ich ihn nur walten.
2. Recitatief (B)
Sein Wort der Wahrheit stehet fest
und wird mich nicht betrügen,
weil es die Gläubigen nicht fallen
noch verderben läßt.
Ja, weil es mich den Weg zum Leben führet,
so faßt mein Herze sich und lässet sich begnügen
an Gottes Vatertreu und Huld
und hat Geduld,
wenn mich ein Unfall rühret.
Gott kann mit seinen Allmachtshänden
mein Unglück wenden.
3. Aria (T)
Erschüttre dich nur nicht, verzagte Seele,
wenn dir der Kreuzeskelch so bitter schmeckt.
Gott ist dein weiser Arzt und Wundermann,
so dir kein tödlich Gift einschenken kann,
obgleich die Süßigkeit verborgen steckt.
4. Recitatief (A)
Nun, der von Ewigkeit geschloßne Bund
bleibt meines Glaubens Grund.
Er spricht mit Zuversicht
im Tod und Leben:
Gott ist mein Licht,
ihm will ich mich ergeben.
«Und haben alle Tage
gleich ihre eigne Plage»,
doch auf das überstandne Leid,
wenn man genug geweinet,
kommt endlich die Errettungszeit,
da Gottes treuer Sinn erscheinet.
5. Aria / Duet (S, A)
Wenn des Kreuzes Bitterkeiten
mit des Fleisches Schwachheit streiten,
ist es dennoch wohlgetan.
Wer das Kreuz durch falschen Wahn
sich vor unerträglich schätzet,
wird auch künftig nicht ergötzet.
6. Koraal
Was Gott tut, das ist wohlgetan,
dabei will ich verbleiben;
es mag mich auf die rauhe Bahn
Not, Tod und Elend treiben,
so wird Gott mich
ganz väterlich
in seinen Armen halten,
drum laß ich ihn nur walten.
Libretto: Andreas Stübel (?)
Kale tekst Nederlandse vertaling
1. Koor
Wat God doet dat is welgedaan,
zijn wil blijft rechtvaardig;
wat hij voor mij beschikt
zal ik stil aanvaarden.
Hij is mijn God,
die mij in de nood
weet te bewaren;
daarom laat ik hem maar regeren.
2. Recitatief (B)
Zijn woord van waarheid staat vast
en zal mij niet bedriegen,
omdat het de gelovigen
niet laat vallen of ondergaan.
Ja, omdat het mij leidt over de weg naar het leven,
is mijn hart rustig en tevreden
met Gods vadertrouw en genade
en heeft het geduld
als mij een ramp overkomt.
God kan met zijn almachtige handen
mijn ongeluk afwenden.
3. Aria (T)
Wees niet geschokt, moedeloze ziel,
als de kruisbeker zo bitter smaakt.
God is je wijze arts en wonderdoener,
die je geen dodelijk gif kan inschenken,
hoewel de zoetheid verborgen is.
4. Recitatief (A)
Welnu, het van oudsher gesloten verbond
blijft de basis van mijn geloof.
Het spreekt vol vertrouwen
in dood en in leven:
God is mijn licht,
aan hem wil ik mij overgeven.
En al kennen alle dagen
hun eigen plagen,
toch volgt op het doorstane leed,
als je genoeg gehuild hebt,
ten slotte de tijd van de redding,
wanneer Gods trouw verschijnt.
5. Aria / Duet (S, A)
Als de bitterheden van het kruis
met de zwakheid van het vlees vechten,
is het desondanks goed.
Wie het kruis vanuit een waangedachte
als ondraaglijk beschouwt,
kan ook daarna niet genieten.
6. Koraal
Wat God doet dat is welgedaan,
dat wil ik vasthouden;
al word ik op de ruwe weg
voortgejaagd door nood, dood en ellende,
God zal mij
heel vaderlijk
in zijn armen houden,
daarom laat ik hem maar regeren.
Vertaling: Ria van Hengel