naar de bespreking van BWV 95

Christus, der ist mein Leben (BWV 95)

Johann Sebastian Bach

Kale tekst origineel

1. Koor & Recitatief (T)

Christus, der ist mein Leben,
Sterben ist mein Gewinn;
dem tu ich mich ergeben,
mit Freud fahr ich dahin.
(T) Mit Freuden,
ja mit Herzenslust
will ich von hinnen scheiden.
Und hieß es heute noch: Du mußt!
so bin ich willig und bereit,
den armen Leib, die abgezehrten Glieder,
das Kleid der Sterblichkeit
der Erde wieder
in ihren Schoß zu bringen.
Mein Sterbelied ist schon gemacht;
ach, dürft ichs heute singen!
Mit Fried und Freud ich fahr dahin,
nach Gottes Willen,
getrost ist mir mein Herz und Sinn,
sanft und stille.
Was Gott mir verheißen hat:
Der Tod ist mein Schlaf worden.

2. Recitatief (S)

Nun, falsche Welt!
nun hab ich weiter nichts mit dir zu tun;
mein Haus ist schon bestellt,
ich kann weit sanfter ruhn,
als da ich sonst bei dir,
an deines Babels Flüssen,
das Wollustsalz verschlucken müssen,
wenn ich an deinem Lustrevier
nur Sodomsäpfel konnte brechen.
Nein, nein!
nun kann ich mit gelaßnerm Mute sprechen:

3. Aria/koraal (S)

Valet will ich dir geben,
du arge, falsche Welt,
dein sündlich böses Leben
durchaus mir nicht gefällt.
Im Himmel ist gut wohnen,
hinauf steht mein Begier.
Da wird Gott ewig lohnen
dem, der ihm dient allhier.

4. Recitatief (T)

Ach könnte mir doch bald so wohl geschehn,
daß ich den Tod,
das Ende aller Not,
in meinen Gliedern könnte sehn;
ich wollte ihn zu meinem Leibgedinge wählen
und alle Stunden nach ihm zählen.

5. Aria (T)

Ach, schlage doch bald, selge Stunde,
den allerletzten Glockenschlag!
  Komm, komm, ich reiche dir die Hände,
  komm, mache meiner Not ein Ende,
  du längst erseufzter Sterbenstag!

6. Recitatief (B)

Denn ich weiß dies
und glaub es ganz gewiß,
daß ich aus meinem Grabe
ganz einen sichern Zugang zu dem Vater habe.
Mein Tod ist nur ein Schlaf.
dadurch der Leib,
der hier von Sorgen abgenommen,
zur Ruhe kommen.
Sucht nun ein Hirte sein verlornes Schaf,
wie sollte Jesus mich nicht wieder finden,
da er mein Haupt 
und ich sein Gliedmaß bin!
So kann ich nun mit frohen Sinnen
mein selig Auferstehn
auf meinen Heiland gründen.

7. Koraal

Weil du vom Tod erstanden bist,
werd ich im Grab nicht bleiben;
dein letztes Wort mein Auffahrt ist,
Todsfurcht kannst du vertreiben.
Denn wo du bist, da komm ich hin,
daß ich stets bei dir leb und bin;
drum fahr ich hin mit Freuden.


Libretto: onbekend
	

Kale tekst Nederlandse vertaling

1. Koor & Recitatief (T)

 Christus is mijn leven,
 sterven is winst voor mij;
 daaraan geef ik me over,
 met vreugde ga ik heen.
Met vreugde,
ja, van ganser harte
zal ik hier vertrekken.
Als mij vandaag nog gezegd werd dat ik moet gaan,
dan wil ik, dan ben ik bereid
mijn arme lichaam, mijn uitgeteerde ledematen,
het kleed van de sterfelijkheid,
terug te brengen
in de schoot van de aarde.
Mijn sterflied is al gemaakt,
ach, kon ik het vandaag maar zingen!
 In vrede en met vreugde ga ik heen,
 naar Gods wil,
 mijn hart en geest zijn gerust,
 zacht en stil.
 Wat God mij heeft beloofd:
 de dood is mijn slaap geworden.

2. Recitatief (S)

Nu, valse wereld,
nu heb ik niets meer met je te maken;
mijn huis staat al klaar,
ik kan veel zachter rusten
dan toen ik bij jou
aan de rivieren van jouw Babel
het zout van de wellust moest slikken,
toen ik in jouw tuin der lusten
alleen maar sodomsappels kon plukken.
Nee, nee,
nu kan ik met een kalmer gemoed zeggen:

3. Aria/koraal (S)

Ik zeg je vaarwel,
lelijke, valse wereld,
jouw zondig slechte leven
bevalt me helemaal niet.
In de hemel is het goed wonen,
daar gaat mijn verlangen naar uit.
Daar zal God eeuwig hem belonen
die hem hier dient.

4. Recitatief (T)

Ach, gebeurde het maar snel
dat ik de dood,
het einde van alle nood,
in mijn lichaam kon zien;
ik wilde hem tot mijn lijftocht kiezen
en alle uren naar hem aftellen..

5. Aria (T)

Ach, zalig uur, laat toch snel
je laatste klokslag horen!
Kom, kom, ik reik je mijn handen,
kom, maak een einde aan mijn nood,
o sterfdag, waar ik al zo lang naar smacht!

6. Recitatief (B)

Want dit weet ik
en geloof ik heel zeker,
dat ik uit mijn graf
zeker toegang tot de Vader heb.
Mijn dood is slechts een slaap
waarin mijn lichaam,
dat hier van zorgen is bevrijd,
tot rust kan komen.
Als een herder zijn verloren schaap zoekt,
zou Jezus mij dan niet terugvinden,
hij is toch mijn hoofd,
en ik behoor tot zijn ledematen!
Dus kan ik nu verheugd
mijn zalige opstanding
op mijn Verlosser baseren.

7. Koraal

Omdat u uit de dood bent opgestaan,
zal ik niet in het graf blijven;
uw laatste woord is mijn opstanding,
u kunt de angst voor de dood verjagen.
Want waar u bent, daar zal ik komen,
zodat ik voortdurend bij u leef en ben;
daarom ga ik met vreugde heen.


		Vertaling: Ria van Hengel