Ich habe genung (BWV 82)
Johann Sebastian Bach
1. Aria (B) | |
|---|---|
| Ich habe genung, | Het is genoeg voor mij, |
| ich habe den Heiland, das Hoffen der Frommen, | ik heb de Heiland, de hoop van de vromen, |
| auf meine begierigen Arme genommen; | in mijn verlangende armen genomen; |
| Ich habe genung! | het is genoeg voor mij! |
| Ich hab ihn erblickt, | Ik heb hem gezien, |
| mein Glaube hat Jesum ans Herze gedrückt; | mijn geloof heeft Jezus aan mijn hart gedrukt; |
| nun wünsch ich, noch heute mit Freuden | nu wens ik vandaag nog met vreugde |
| von hinnen zu scheiden. | hier te vertrekken. |
| Ich habe genung! | Het is genoeg voor mij. |
2. Recitatief (B) | |
| Ich habe genung! | Het is genoeg voor mij! |
| Mein Trost ist nur allein, | Mijn enige troost is |
| daß Jesus mein und ich sein eigen möchte sein. | dat Jezus van mij is en dat ik van hem mag zijn. |
| Im Glauben halt ich ihn, | In het geloof houd ik hem vast, |
| da seh ich auch mit Simeon, | dan zie ik net zoals Simeon |
| die Freude jenes Lebens schon. | nu al de vreugde van het volgende leven. |
| Laßt uns mit diesem Manne ziehn! | Laten we deze man volgen! |
| Ach! möchte mich von meines Leibes Ketten | Ach wilde de Heer mij maar bevrijden |
| der Herr erretten; | van de ketenen van mijn lichaam, |
| ach! wäre doch mein Abschied hier, | ach, kon ik nu maar afscheid nemen, |
| mit Freuden sagt ich, Welt, zu dir: | dan zou ik met vreugde tegen jou, wereld, zeggen: |
| Ich habe genung! | Het is genoeg voor mij! |
3. Aria (B) | |
| Schlummert ein, ihr matten Augen, | Ga maar slapen, vermoeide ogen, |
| fallet sanft und selig zu! | val maar zacht en zalig dicht! |
| Welt, ich bleibe nicht mehr hier, | Wereld, ik blijf hier niet meer, |
| hab ich doch kein Teil an dir, | er is aan jou toch niets |
| das der Seele könnte taugen. | dat goed zou kunnen zijn voor mijn ziel. |
| Hier muß ich das Elend bauen, | Hier moet ik in ellende leven, |
| aber dort, dort werd ich schauen | maar daarginds zal ik aanschouwen |
| süßen Friede, stille Ruh. | zoete vrede, stille rust. |
4. Recitatief (B) | |
| Mein Gott! wenn kömmt das schöne: Nun! | Mijn God, wanneer komt dat mooie 'nu' |
| da ich im Friede fahren werde | waarin ik in vrede heenga |
| und in dem Sande kühler Erde | en kan rusten in het zand van koele aarde |
| und dort bei dir im Schoße ruhn? | en daarginds in uw schoot? |
| Der Abschied ist gemacht, | Ik heb afscheid genomen, |
| Welt, gute Nacht! | wereld, goede nacht! |
5. Aria (B) | |
| Ich freue mich auf meinen Tod, | Ik verheug me op mijn dood, |
| ach! hätt er sich schon eingefunden! | ach, was hij er maar vast! |
| Da entkomm ich aller Not, | Dan ontkom ik aan alle nood |
| die mich noch auf der Welt gebunden. | die mij nog aan de wereld bindt. |
| Libretto: Christoph Birkmann | Vertaling: Ria van Hengel |
Kale tekst origineel
1. Aria (B)
Ich habe genung,
ich habe den Heiland, das Hoffen der Frommen,
auf meine begierigen Arme genommen;
Ich habe genung!
Ich hab ihn erblickt,
mein Glaube hat Jesum ans Herze gedrückt;
nun wünsch ich, noch heute mit Freuden
von hinnen zu scheiden.
Ich habe genung!
2. Recitatief (B)
Ich habe genung!
Mein Trost ist nur allein,
daß Jesus mein und ich sein eigen möchte sein.
Im Glauben halt ich ihn,
da seh ich auch mit Simeon,
die Freude jenes Lebens schon.
Laßt uns mit diesem Manne ziehn!
Ach! möchte mich von meines Leibes Ketten
der Herr erretten;
ach! wäre doch mein Abschied hier,
mit Freuden sagt ich, Welt, zu dir:
Ich habe genung!
3. Aria (B)
Schlummert ein, ihr matten Augen,
fallet sanft und selig zu!
Welt, ich bleibe nicht mehr hier,
hab ich doch kein Teil an dir,
das der Seele könnte taugen.
Hier muß ich das Elend bauen,
aber dort, dort werd ich schauen
süßen Friede, stille Ruh.
4. Recitatief (B)
Mein Gott! wenn kömmt das schöne: Nun!
da ich im Friede fahren werde
und in dem Sande kühler Erde
und dort bei dir im Schoße ruhn?
Der Abschied ist gemacht,
Welt, gute Nacht!
5. Aria (B)
Ich freue mich auf meinen Tod,
ach! hätt er sich schon eingefunden!
Da entkomm ich aller Not,
die mich noch auf der Welt gebunden.
Libretto: Christoph Birkmann
Kale tekst Nederlandse vertaling
1. Aria (B)
Het is genoeg voor mij,
ik heb de Heiland, de hoop van de vromen,
in mijn verlangende armen genomen;
het is genoeg voor mij!
Ik heb hem gezien,
mijn geloof heeft Jezus aan mijn hart gedrukt;
nu wens ik vandaag nog met vreugde
hier te vertrekken.
Het is genoeg voor mij.
2. Recitatief (B)
Het is genoeg voor mij!
Mijn enige troost is
dat Jezus van mij is en dat ik van hem mag zijn.
In het geloof houd ik hem vast,
dan zie ik net zoals Simeon
nu al de vreugde van het volgende leven.
Laten we deze man volgen!
Ach wilde de Heer mij maar bevrijden
van de ketenen van mijn lichaam,
ach, kon ik nu maar afscheid nemen,
dan zou ik met vreugde tegen jou, wereld, zeggen:
Het is genoeg voor mij!
3. Aria (B)
Ga maar slapen, vermoeide ogen,
val maar zacht en zalig dicht!
Wereld, ik blijf hier niet meer,
er is aan jou toch niets
dat goed zou kunnen zijn voor mijn ziel.
Hier moet ik in ellende leven,
maar daarginds zal ik aanschouwen
zoete vrede, stille rust.
4. Recitatief (B)
Mijn God, wanneer komt dat mooie 'nu'
waarin ik in vrede heenga
en kan rusten in het zand van koele aarde
en daarginds in uw schoot?
Ik heb afscheid genomen,
wereld, goede nacht!
5. Aria (B)
Ik verheug me op mijn dood,
ach, was hij er maar vast!
Dan ontkom ik aan alle nood
die mij nog aan de wereld bindt.
Vertaling: Ria van Hengel