Ich will den Kreuzstab gerne tragen (BWV 56)
Johann Sebastian Bach
1. Aria (B) | |
|---|---|
| Ich will den Kreuzstab gerne tragen, | Ik wil de kruisstaf graag dragen, |
| er kömmt von Gottes lieber Hand. | hij komt uit Gods liefdevolle hand. |
| Der führet mich nach meinen Plagen | Hij brengt mij na mijn kwellingen |
| zu Gott in das gelobte Land. | naar God in het beloofde land. |
| Da leg ich den Kummer auf einmal ins Grab, | Dan leg ik al mijn verdriet in het graf, |
| da wischt mir die Tränen | dan wist mijn Heiland zelf |
| mein Heiland selbst ab. | mijn tranen af. |
2. Recitatief (B) | |
| Mein Wandel auf der Welt | Mijn tocht over de wereld |
| ist einer Schifffahrt gleich: | lijkt op de reis van een schip: |
| Betrübnis, Kreuz und Not | droefheid, kruis en nood |
| sind Wellen, welche mich bedecken | zijn golven die over mij heen slaan |
| und auf den Tod mich täglich schrecken; | en mij elke dag doodsbang maken; |
| mein Anker aber, der mich hält, | maar mijn anker, dat mij vasthoudt, |
| ist die Barmherzigkeit, | is de barmhartigheid |
| womit mein Gott mich oft erfreut. | waarmee mijn God mij vaak verblijdt. |
| Der rufet so zu mir: ich bin bei dir, | Hij roept mij toe: ik ben bij je, |
| ich will dich nicht verlassen noch versäumen! | ik zal je niet verlaten en niet ver van je blijven! |
| Und wenn das wütenvolle Schäumen sein Ende hat, | En als het woeste schuimen voorbij is, |
| so tret ich aus dem Schiff in meine Stadt, | dan verlaat ik het schip en ga ik naar mijn stad, |
| die ist das Himmelreich, | die het hemelrijk is, |
| wohin ich mit den Frommen | waar ik met de vromen |
| aus vieler Trübsal werde kommen. | na veel ellende binnen zal gaan. |
3. Aria (B) | |
| Endlich, endlich wird mein Joch | Eindelijk, eindelijk zal mijn juk |
| wieder von mir weichen müssen. | weer van mij af moeten vallen. |
| Da krieg ich in dem Herren Kraft, | Dan krijg ik kracht in de Heer, |
| da hab ich Adlers Eigenschaft, | dan lijk ik wel een adelaar, |
| da fahr ich auf von dieser Erden | dan stijg ik op van deze aarde |
| und laufe, sonder matt zu werden. | en ren ik zonder moe te worden. |
| O gescheh es heute noch! | O, gebeurde het maar vandaag nog! |
4. Recitatief (B) | |
| Ich stehe fertig und bereit, | Ik ben gereed en bereid |
| das Erbe meiner Seligkeit | om de erfenis van mijn zaligheid |
| mit Sehnen und Verlangen | met smachten en verlangen |
| von Jesus Händen zu empfangen. | uit Jezus' handen te ontvangen. |
| Wie wohl wird mir geschehn, | Wat zal ik blij zijn |
| wenn ich den Port der Ruhe werde sehn: | als ik de haven van de rust zie. |
| Da leg ich den Kummer auf einmal ins Grab, | Dan leg ik al mijn verdriet in het graf, |
| da wischt mir die Tränen | dan wist mijn Heiland zelf |
| mein Heiland selbst ab. | mijn tranen af. |
5. Koraal | |
| Komm, o Tod, du Schlafes Bruder, | Kom, o dood, broer van de slaap, |
| komm und führe mich nur fort; | kom en neem me mee; |
| löse meines Schiffleins Ruder, | maak het roer van mijn scheepje los, |
| bringe mich an sichern Port. | breng me naar een veilige haven. |
| Es mag, wer da will, dich scheuen, | Wie dat wil mag bang voor je zijn, |
| du kannst mich vielmehr erfreuen; | mij kun je juist blij maken, |
| denn durch dich komm ich herein | want door jou kom ik binnen |
| zu dem schönsten Jesulein. | bij mijn wondermooie Jezus. |
| Libretto: Christoph Birkmann | Vertaling: Ria van Hengel |
Kale tekst origineel
1. Aria (B)
Ich will den Kreuzstab gerne tragen,
er kömmt von Gottes lieber Hand.
Der führet mich nach meinen Plagen
zu Gott in das gelobte Land.
Da leg ich den Kummer auf einmal ins Grab,
da wischt mir die Tränen
mein Heiland selbst ab.
2. Recitatief (B)
Mein Wandel auf der Welt
ist einer Schifffahrt gleich:
Betrübnis, Kreuz und Not
sind Wellen, welche mich bedecken
und auf den Tod mich täglich schrecken;
mein Anker aber, der mich hält,
ist die Barmherzigkeit,
womit mein Gott mich oft erfreut.
Der rufet so zu mir: ich bin bei dir,
ich will dich nicht verlassen noch versäumen!
Und wenn das wütenvolle Schäumen sein Ende hat,
so tret ich aus dem Schiff in meine Stadt,
die ist das Himmelreich,
wohin ich mit den Frommen
aus vieler Trübsal werde kommen.
3. Aria (B)
Endlich, endlich wird mein Joch
wieder von mir weichen müssen.
Da krieg ich in dem Herren Kraft,
da hab ich Adlers Eigenschaft,
da fahr ich auf von dieser Erden
und laufe, sonder matt zu werden.
O gescheh es heute noch!
4. Recitatief (B)
Ich stehe fertig und bereit,
das Erbe meiner Seligkeit
mit Sehnen und Verlangen
von Jesus Händen zu empfangen.
Wie wohl wird mir geschehn,
wenn ich den Port der Ruhe werde sehn:
Da leg ich den Kummer auf einmal ins Grab,
da wischt mir die Tränen
mein Heiland selbst ab.
5. Koraal
Komm, o Tod, du Schlafes Bruder,
komm und führe mich nur fort;
löse meines Schiffleins Ruder,
bringe mich an sichern Port.
Es mag, wer da will, dich scheuen,
du kannst mich vielmehr erfreuen;
denn durch dich komm ich herein
zu dem schönsten Jesulein.
Libretto: Christoph Birkmann
Kale tekst Nederlandse vertaling
1. Aria (B)
Ik wil de kruisstaf graag dragen,
hij komt uit Gods liefdevolle hand.
Hij brengt mij na mijn kwellingen
naar God in het beloofde land.
Dan leg ik al mijn verdriet in het graf,
dan wist mijn Heiland zelf
mijn tranen af.
2. Recitatief (B)
Mijn tocht over de wereld
lijkt op de reis van een schip:
droefheid, kruis en nood
zijn golven die over mij heen slaan
en mij elke dag doodsbang maken;
maar mijn anker, dat mij vasthoudt,
is de barmhartigheid
waarmee mijn God mij vaak verblijdt.
Hij roept mij toe: ik ben bij je,
ik zal je niet verlaten en niet ver van je blijven!
En als het woeste schuimen voorbij is,
dan verlaat ik het schip en ga ik naar mijn stad,
die het hemelrijk is,
waar ik met de vromen
na veel ellende binnen zal gaan.
3. Aria (B)
Eindelijk, eindelijk zal mijn juk
weer van mij af moeten vallen.
Dan krijg ik kracht in de Heer,
dan lijk ik wel een adelaar,
dan stijg ik op van deze aarde
en ren ik zonder moe te worden.
O, gebeurde het maar vandaag nog!
4. Recitatief (B)
Ik ben gereed en bereid
om de erfenis van mijn zaligheid
met smachten en verlangen
uit Jezus' handen te ontvangen.
Wat zal ik blij zijn
als ik de haven van de rust zie.
Dan leg ik al mijn verdriet in het graf,
dan wist mijn Heiland zelf
mijn tranen af.
5. Koraal
Kom, o dood, broer van de slaap,
kom en neem me mee;
maak het roer van mijn scheepje los,
breng me naar een veilige haven.
Wie dat wil mag bang voor je zijn,
mij kun je juist blij maken,
want door jou kom ik binnen
bij mijn wondermooie Jezus.
Vertaling: Ria van Hengel