Johann Sebastian Bach
So oft ich meine Tobackspfeife
geestelijk lied, BWV 515
Vertaling: Ria van Hengel
beluister
downloads uitleg
Bespreking
Erbauliche Gedanken eines Tobackrauchers
1. Aria
So oft ich meine Tobacks-Pfeife, | Telkens als ik mijn pijpje pak, |
Mit gutem Knaster angefüllt, | met goede tabak gevuld, |
Zur Lust und Zeitvertreib ergreife, | voor mijn plezier en als tijdverdrijf, |
So gibt sie mir ein Trauerbild - | komt er een droevig beeld bij me op |
Und füget diese Lehre bei, | en leert het mij deze les: |
Dass ich derselben ähnlich sei. | ik lijk erop. |
Die Pfeife stammt von Ton und Erde, | De pijp is van klei en aarde, |
Auch ich bin gleichfalls draus gemacht. | daar ben ik ook van gemaakt, |
Auch ich muss einst zur Erde werden - | ook ik moet eens weer aarde worden. |
Sie fällt und bricht, eh ihr's gedacht, | Hij valt en breekt voor ik het weet |
Mir oftmals in der Hand entzwei, | dikwijls in mijn hand kapot, |
Mein Schicksal ist auch einerlei. | dat is ook mijn lot. |
Die Pfeife pflegt man nicht zu färben, | Een pijp wordt meestal niet geverfd, |
Sie bleibet weiß. Also der Schluss, | hij blijft wit, conclusie dus: |
Dass ich auch dermaleins im Sterben | als ik eens zal sterven, |
Dem Leibe nach erblassen muss. | verbleekt mijn lichaam ook. |
Im Grabe wird der Körper auch | En in het graf wordt het even zwart |
So schwarz, wie sie nach langem Brauch. | als de pijp na lang gebruik. |
Wenn nun die Pfeife angezündet, | Als je de pijp hebt aangestoken, |
So sieht man, wie im Augenblick | zie je hoe onmiddellijk |
Der Rauch in freier Luft verschwindet, | de rook in de open lucht verdwijnt, |
Nichts als die Asche bleibt zurück. | er blijft alleen as achter. |
So wird des Menschen Ruhm verzehrt | Zo lost ook de roem van de mens op |
Und dessen Leib in Staub verkehrt. | en verandert zijn lichaam in stof. |
Wie oft geschieht's nicht bei dem Rauchen, | Hoe vaak gebeurt het niet bij het roken, |
Dass, wenn der Stopfer nicht zur Hand, | als je de stopper niet bij de hand hebt, |
Man pflegt den Finger zu gebrauchen. | dat je je vinger gebruikt. |
Dann denk ich, wenn ich mich verbrannt: | Dan denk ik, als ik me brand: |
O, macht die Kohle solche Pein, | O, als dit al zo'n pijn doet, |
Wie heiß mag erst die Hölle sein? | hoe heet zal het dan wel niet in de hel zijn? |
Ich kann bei so gestalten Sachen | Als de zaken zo staan |
Mit bei dem Tobach jederzeit | kan ik bij het roken op ieder moment |
Erbauliche Gedanken machen. | stichtelijke gedachten denken. |
Drum schmauch ich voll Zufriedenheit | Daarom paf ik heel tevreden |
Zu Land, zu Wasser und zu Haus | te land, ter zee en in mijn huis |
Mein Pfeifchen stets in Andacht aus. | mijn pijpje steeds met aandacht leeg. |