naar de bespreking van BWV 513

O Ewigkeit, du Donnerwort, (BWV 513)

Johann Sebastian Bach

Kale tekst origineel

1. Aria

O Ewigkeit, du Donnerwort,
O Schwert, das durch die Seele bohrt,
O Anfang sonder Ende!
O Ewigkeit, Zeit ohne Zeit,
Ich weiß für großer Traurigkeit
Nicht, wo ich mich hinwende!
Mein ganz erschrocknes Herz erbebt,
Daß mir die Zung am Gaumen klebt

Kein Unglück ist in aller Welt,
Das endlich mit der Zeit nicht fällt
Und ganz wird aufgehoben.
Die Ewigkeit nur hat kein Ziel,
Sie treibet fort und fort ihr Spiel,
Läßt nimmer ab zu toben.
Ja, wie mein Heiland selber spricht:
Aus ihr ist kein Erlösung nicht.

O Ewigkeit, du machst mir bang,
O ewig, ewig ist zu lang,
Hie gilt fürwahr kein Scherzen!
Drüm, wenn ich diese lange Nacht
Zusamt der großen Pein betracht,
Erschreck ich recht von Herzen.
Nichts ist zu finden weit und breit
So schrecklich als die Ewigkeit.

Was acht ich Wasser, Feur und Schwert
Dies alles ist kaum nennenswert,
Es kann nicht lange dauren.
Was wär es, wenn gleich ein Tyrann,
Der funfzig Jahr kaum leben kann,
Mich endlich ließ vermauren?
Gefängnis, Marter, Angst und Pein
Die können ja nicht ewig sein.

Wach auf, o Mensch, vom Sündenschlaf,
Ermuntre dich, verlornes Schaf,
Und bessre bald dein Leben!
Wach auf, es ist doch hohe Zeit,
Es kommt heran die Ewigkeit,
Dir deinen Lohn zu geben!
Vielleicht ist heut der letzte Tag,
Wer weiß noch, wie man sterben mag?

Laß doch die Wollust dieser Welt,
Pracht, Hoffart, Reichtum, Ehr und Geld
Dir länger nicht gebieten!
Schau an die große Sicherheit,
Die falsche Welt und böse Zeit
Zusamt des Teufels Wüten!
Vor allen Dingen hab in acht
Die vorerwähnte lange Nacht!

O Ewigkeit, du Donnerwort,
O Schwert, das durch die Seele bohrt,
O Anfang sonder Ende!
O Ewigkeit, Zeit ohne Zeit,
Ich weiß vor großer Traurigkeit
Nicht, wo ich mich hinwende.
Nimm du mich, wenn es dir gefällt,
Herr Jesu, in dein Freudenzelt!


Libretto: onbekend
	

Kale tekst Nederlandse vertaling

1. Aria

O eeuwigheid, o donderwoord,
o zwaard dat mijn ziel doorboort,
o begin zonder einde!
O eeuwigheid, tijd zonder tijd,
ik weet van grote droefheid niet
waar ik het zoeken moet!
Mijn hevig geschrokken hart beeft,
zodat mijn tong aan mijn gehemelte kleeft.

Er is in de hele wereld geen ongeluk
dat in de loop van de tijd niet stopt
en volkomen wordt opgeheven.
Alleen de eeuwigheid heeft geen eindpunt,
zij blijft voortdurend haar spel spelen,
houdt nooit op met razen.
Ja, zoals mijn Heiland zelf zegt:
van haar komt geen verlossing.

O eeuwigheid, je maakt mij bang,
o, eeuwig, eeuwig is te lang,
hier valt niet mee te spotten!
Dus als ik deze lange nacht
met die grote pijn beschouw,
schrik ik met mijn hele hart.
Er is wijd en zijd niets te vinden
zo verschrikkelijk als de eeuwigheid.

Wat kunnen water, vuur en zwaard mij schelen,
dat is allemaal niet de moeite waard,
het kan niet lang duren.
Wat zou het uitmaken als een tiran
die nauwelijks vijftig jaar kan leven
mij ten slotte liet opsluiten?
Gevangenis, folteringen, angst en pijn
kunnen immers niet eeuwig zijn.

Ontwaak, o mens, uit je zondenslaap,
word wakker, verloren schaap
en beter snel je leven!
Ontwaak, het is de hoogste tijd
de eeuwigheid nadert
om je je loon te geven!
Misschien is het vandaag de laatste dag,
wie weet hoe je zult sterven?

Laat toch de wellust van deze wereld,
pracht en praal, rijkdom, eer en geld
je niet meer de wet voorschrijven!
Kijk naar de grote stelligheid,
de valse wereld, de slechte tijd
en het woeden van de duivel!
En let bovenal
op de genoemde lange nacht!

O eeuwigheid, o donderwoord,
o zwaard dat mijn ziel doorboort,
o begin zonder einde!
O eeuwigheid, tijd zonder tijd,
ik weet van grote droefheid niet
waar ik het zoeken moet!
Neem mij, als het u behaagt,
Heer Jezus, op in uw vreugdetent!


		Vertaling: Ria van Hengel