naar de bespreking van BWV 35

Geist und Seele wird verwirret (BWV 35)

Johann Sebastian Bach

Kale tekst origineel

1. Sinfonia



2. Aria (A)

Geist und Seele wird verwirret,
wenn sie dich, mein Gott, betracht’.
  Denn die Wunder, so sie kennet
  und das Volk mit Jauchzen nennet,
  hat sie taub und stumm gemacht.

3. Recitatief (A)

Ich wundre mich;
denn alles, was man sieht,
muß uns Verwundrung geben.
Betracht ich dich,
du teurer Gottessohn,
so flieht
Vernunft und auch Verstand davon.
Du machst es eben, daß sonst ein Wunderwerk
vor dir was Schlechtes ist.
Du bist dem Namen, Tun und Amte nach
erst wunderreich;
dir ist kein Wunderding 
auf dieser Erde gleich.
Den Tauben gibst du das Gehör,
den Stummen ihre Sprache wieder;
ja, was noch mehr,
du öffnest auf ein Wort die blinden Augenlider.
Dies, dies sind Wunderwerke,
und ihre Stärke
ist auch der Engel Chor 
nicht mächtig auszusprechen.

4. Aria (A)

Gott hat alles wohlgemacht.
Seine Liebe, seine Treu
wird uns alle Tage neu.
Wenn uns Angst und Kummer drücket,
hat er reichen Trost geschicket,
weil er täglich für uns wacht:
Gott hat alles wohlgemacht.

5. Sinfonia



6. Recitatief (A)

Ach, starker Gott, laß mich
doch dieses stets bedenken,
so kann ich dich
vergnügt in meine Seele senken.
Laß mir dein süßes Hephata
das ganz verstockte Herz erweichen;
ach, lege nur
den Gnadenfinger in die Ohren,
sonst bin ich gleich verloren.
Rühr auch das Zungenband
mit deiner starken Hand,
damit ich diese Wunderzeichen
in heilger Andacht preise
und mich als Kind und Erb erweise.

7. Aria (A)

Ich wünsche nur, bei Gott zu leben.
Ach! wäre doch die Zeit schon da!
ein fröhliches Halleluja
mit allen Engeln anzuheben!
Mein liebster Jesu, löse doch
das jammerreiche Schmerzensjoch
und laß mich bald in deinen Händen
mein martervolles Leben enden!


Libretto: Georg Christian Lehms
	

Kale tekst Nederlandse vertaling

1. Sinfonia



2. Aria (A)

Geest en ziel raken in verwarring
wanneer ze u, mijn God, aanschouwen.
Want van de wonderen die ze kennen
en die het volk juichend opsomt,
zijn ze doof en stom geworden.

3. Recitatief (A)

Ik verwonder mij;
want alles wat wij zien
moet ons tot verwondering brengen.
Als ik u aanschouw,
o dierbare Zoon van God,
dan vluchten
rede en verstand.
U zorgt er gewoon voor dat andere wonderwerken
vergeleken met u niets waard zijn.
Pas u bent wat naam, daden en ambt betreft,
wonderbaarlijk;
met u is geen enkel wonder 
op deze aarde te vergelijken.
Doven geeft u het gehoor terug,
stommen het spreken;
ja, wat nog meer,
met één woord opent u blinde oogleden.
Dit, dit zijn wonderwerken,
en hun kracht
kan zelfs het engelenkoor 
niet uitspreken.

4. Aria (A)

God heeft alles welgedaan.
Zijn liefde, zijn trouw
worden voor ons dagelijks vernieuwd.
Als angst en zorgen op ons drukken,
heeft hij rijke troost gezonden,
omdat hij dagelijks over ons waakt:
God heeft alles welgedaan.

5. Sinfonia



6. Recitatief (A)

Ach, sterke God, laat mij
dit toch steeds bedenken,
dan kan ik u
verheugd in mijn ziel laten neerdalen.
Laat uw zoete 'Effatha'
het volkomen verstokte hart verzachten;
ach, leg slechts
uw genadige vinger in mijn oren,
anders ben ik straks verloren.
Raak ook mijn tongriem aan
met uw sterke hand,
opdat ik die wondertekenen
in heilige vroomheid prijs
en mij een kind en erfgenaam betoon.

7. Aria (A)

Ik wens alleen maar bij God te leven.
Ach, was de tijd maar vast gekomen
om een vrolijk halleluja
aan te heffen samen met alle engelen!
Mijn liefste Jezus, verwijder toch
het jammerlijke juk van mijn pijn
en laat mij weldra in uw handen
mijn martelende leven beëindigen!


		Vertaling: Ria van Hengel