Johann Sebastian Bach
Meine Seel erhebt den Herren
koraal, BWV 324
Tekst: het Duitse Magnificat
Melodie: Wittenberg 1535
Meine Seel erhebt den Herrn, | Mijn ziel prijst de Heer |
und mein Geist freuet sich Gottes, | en mijn geest verheugt zich in God, |
meines Heilandes; | mijn Heiland; want hij heeft |
Denn er hat seine elende Magd | omgekeken naar zijn geringe dienares. |
angesehen. Siehe, von nun an werden | Zie, van nu af zullen alle geslachten mij |
mich selig preisen alle Kindeskind. | gelukkig prijzen. |
Er übet Gewalt mit seinem Arm | Hij heerst met krachtige arm |
Und zerstreut, die hoffärtig sin in ihres Herzens Sinn. | en verstrooit de hoogmoedigen van hart. |
Die Hungrigen füllet er mit Gütern | Hij verzadigt de hongerigen |
Und lässet die Reichen leer. | en laat de rijken met lege handen staan. |
Lob und Preis sei Gott dem Vater und dem Sohn | Lof en prijs zij God de Vader |
Und dem Heiligen Geiste. | en de Zoon en de Heilige Geest, |
Wie es war im Anfang, | zoals het was in het begin, |
jetzt und immerdar, | nu en altijd en van eeuwigheid |
Und von Ewigkeit zu Ewigkeit. Amen. | tot eeuwigheid. Amen. |