Non sa che sia dolore (BWV 209)

Johann Sebastian Bach

1. Sinfonia

2. Recitatief (S)
Non sa che sia dolore	Hij weet niet wat verdriet is
Chi dall' amico suo parte e non more.	die afscheid neemt van zijn vriend en niet sterft.
Il fanciullin' che plora e geme	Het jongetje dat huilt en kreunt
Ed allor che più ei teme,	en wanneer hij het bangst is,
Vien la madre a consolar.	komt zijn moeder hem troosten.
Va dunque a cenni del cielo,	Ga dus af op de tekenen van de hemel,
Adempi or di Minerva il zelo.	voldoe nu aan Minerva’s ijver.
3. Aria (S)
Parti pur e con dolore	Vertrek maar en met verdriet
Lasci a noi dolente il core.	laat je ons het hart vol pijn.
La patria goderai,	Je verheugt je om het vaderland,
A dover la servirai;	je zal het naar behoren dienen;
Varchi or di sponda in sponda,	je vaart nu van oever naar oever,
Propizi vedi il vento e l'onda.	je ziet gunstige wind en golven.
4. Recitatief (S)
Tuo saver al tempo e l'età constrasta,	Je kennis komt niet overeen met tijd en leeftijd,
Virtù e valor solo a vincer basta;	alleen al kracht en moed zijn voldoende om te overwinnen.
Ma chi gran ti farà più che non fusti	Maar wie kan je groter maken dan je al was
Ansbaca, piena di tanti Augusti.	Ansbach, vol met zoveel aanzienlijken.
5. Aria (S)
Ricetti gramezza e pavento,	Je heelt verdriet en angst,
Qual nocchier, placato il vento,	zoals de stuurman, als de wind is geluwd,
Più non teme o si scolora,	niet meer vreest of verbleekt,
Ma contento in su la prora	maar tevreden op de voorplecht
Va cantando in faccia al mar.	staat te zingen in het aangezicht van de zee.

Libretto: onbekend	Vertaling: Hans Janssen

Kale tekst origineel

1. Sinfonia



2. Recitatief (S)

Non sa che sia dolore
Chi dall' amico suo parte e non more.
Il fanciullin' che plora e geme
Ed allor che più ei teme,
Vien la madre a consolar.
Va dunque a cenni del cielo,
Adempi or di Minerva il zelo.

3. Aria (S)

Parti pur e con dolore
Lasci a noi dolente il core.
  La patria goderai,
  A dover la servirai;
  Varchi or di sponda in sponda,
  Propizi vedi il vento e l'onda.

4. Recitatief (S)

Tuo saver al tempo e l'età constrasta,
Virtù e valor solo a vincer basta;
Ma chi gran ti farà più che non fusti
Ansbaca, piena di tanti Augusti.

5. Aria (S)

Ricetti gramezza e pavento,
Qual nocchier, placato il vento,
  Più non teme o si scolora,
  Ma contento in su la prora
  Va cantando in faccia al mar.


Libretto: onbekend

Kale tekst Nederlandse vertaling

1. Sinfonia



2. Recitatief (S)

Hij weet niet wat verdriet is
die afscheid neemt van zijn vriend en niet sterft.
Het jongetje dat huilt en kreunt
en wanneer hij het bangst is,
komt zijn moeder hem troosten.
Ga dus af op de tekenen van de hemel,
voldoe nu aan Minerva’s ijver.

3. Aria (S)

Vertrek maar en met verdriet
laat je ons het hart vol pijn.
Je verheugt je om het vaderland,
je zal het naar behoren dienen;
je vaart nu van oever naar oever,
je ziet gunstige wind en golven.

4. Recitatief (S)

Je kennis komt niet overeen met tijd en leeftijd,
alleen al kracht en moed zijn voldoende om te overwinnen.
Maar wie kan je groter maken dan je al was
Ansbach, vol met zoveel aanzienlijken.

5. Aria (S)

Je heelt verdriet en angst,
zoals de stuurman, als de wind is geluwd,
niet meer vreest of verbleekt,
maar tevreden op de voorplecht
staat te zingen in het aangezicht van de zee.


		Vertaling: Hans Janssen