naar de bespreking van BWV 199

Mein Herze schwimmt im Blut (BWV 199)

Johann Sebastian Bach

Kale tekst origineel

1. Recitatief (S)

Mein Herze schwimmt im Blut,
weil mich der Sünden Brut
in Gottes heilgen Augen
zum Ungeheuer macht;
und mein Gewissen fühlet Pein,
weil mir die Sünden
nichts als Höllenhenker sein.
Verhaßte Lasternacht, du, du allein
hast mich in solche Not gebracht!
Und du, du böser Adamssamen,
raubst meiner Seelen alle Ruh
und schließest ihr den Himmel zu!
Ach! unerhörter Schmerz!
Mein ausgedorrtes Herz
will ferner mehr kein Trost befeuchten;
und ich muß mich vor dem verstecken,
vor dem die Engel selbst ihr Angesicht verdecken.

2. Aria (S)

Stumme Seufzer, stille Klagen,
ihr mögt meine Schmerzen sagen,
weil der Mund geschlossen ist.
  Und ihr nassen Tränenquellen
  könnt ein sichres Zeugnus stellen
  wie mein sündlich Herz gebüßt.
  Mein Herz ist itzt ein Tränenbrunn,
  die Augen heiße Quellen.
  Ach Gott! Wer wird dich doch zufriedenstellen?

3. Recitatief (S)

Doch Gott muß mir genädig sein,
weil ich das Haupt mit Asche,
das Angesicht mit Tränen wasche,
mein Herz in Reu und Leid zerschlage
und voller Wehmut sage:
»Gott sei mir Sünder gnädig!«
Ach ja! sein Herze bricht,
und meine Seele spricht:

4. Aria (S)

Tief gebückt und voller Reue
lieg ich, liebster Gott, vor dir.
  Ich bekenne meine Schuld,
  aber habe doch Geduld,
  habe doch Geduld mit mir!

5. Recitatief (S)

Auf diese Schmerzensreu
fällt mir alsdenn dies Trostwort bei:

6. Aria/koraal (S)

Ich, dein betrübtes Kind,
werf alle meine Sünd’,
so viel ihr’ in mir stecken
und mich so heftig schrecken,
in deine tiefen Wunden,
da ich stets Heil gefunden.


7. Recitatief (S)

Ich lege mich in diese Wunden
als in den rechten Felsenstein;
die sollen meine Ruhstatt sein.
In diese will ich mich im Glauben schwingen
und drauf vergnügt und fröhlich singen.

8. Aria (S)

Wie freudig ist mein Herz,
da Gott versöhnet ist
  und mir auf Reu und Leid
  nicht mehr die Seligkeit
  noch auch sein Herz verschließt,


Libretto: Georg Christian Lehms
	

Kale tekst Nederlandse vertaling

1. Recitatief (S)

Mijn hart drijft in het bloed
omdat het gebroed van de zonden
in Gods heilige ogen
van mij een monster maakt;
en mijn geweten voelt pijn,
omdat de zonden voor mij
niets anders zijn dan helse beulen.
Gehate zondennacht, jij, jij alleen
hebt me in die nood gebracht!
En jij, lelijk zaad van Adam,
berooft mijn ziel van alle rust
en sluit de hemel voor haar!
Ach, ongehoorde smart!
Geen troost kan mijn verdorde hart
nu nog bevochtigen;
en ik moet mij verbergen voor hem
voor wie zelfs de engelen hun aangezicht bedekken.

2. Aria (S)

Zwijgende zuchten, stille klachten;
spreken jullie nu maar mijn pijn uit,
want mijn mond is gesloten.
   En jullie, natte tranen
   kunnen er betrouwbaar van getuigen
   hoezeer mijn zondige hart heeft geboet.
   Mijn hart is nu een bron van tranen,
   mijn ogen zijn hete bronnen.
   Ach God, wie kan u toch tevredenstellen?

3. Recitatief (S)

Maar God moet mij genadig zijn,
want ik was mijn hoofd met as
en mijn gezicht met tranen,
ik sla mij op de borst vol berouw en verdriet
en vol weemoed zeg ik:
'Moge God mij zondaar genadig zijn!'
Ach ja, zijn hart breekt,
en mijn ziel spreekt:

4. Aria (S)

Diep gebogen en vol berouw
lig ik, liefste God, vóór u.
   Ik beken mijn schuld,
   maar heb toch geduld,
   heb toch geduld met mij!

5. Recitatief (S)

Als antwoord op dit smartelijke berouw
vallen mij deze troostende woorden toe:

6. Aria/koraal (S)

Ik, uw bedroefde kind,
werp al mijn zonden,
die in mij zitten
en mij zo hevig bang maken,
in uw diepe wonden,
waar ik altijd verlossing heb gevonden.

7. Recitatief (S)

Ik ga liggen in die wonden
als in het juiste stenen graf;
zij moeten mijn rustplaats zijn.
Daarheen wil ik gelovig zweven
en vervolgens wil ik verheugd en vrolijk zingen.

8. Aria (S)

Wat verheugt mijn hart zich
nu God verzoend is
   en mij na berouw en leed
   de zaligheid niet meer onthoudt,
   en zijn hart niet meer voor me sluit.


		Vertaling: Ria van Hengel