naar de bespreking van BWV 162

Ach! ich sehe, itzt, da ich zur Hochzeit gehe (BWV 162)

Johann Sebastian Bach

Kale tekst origineel

1. Aria (B)

Ach! ich sehe, 
itzt, da ich zur Hochzeit gehe,
Wohl und Wehe.
Seelengift und Lebensbrot,
Himmel, Hölle, Leben, Tod,
Himmelsglanz und Höllenflammen
sind beisammen.
Jesu, hilf, daß ich bestehe!

2. Recitatief (T)

O großes Hochzeitfest, darzu der Himmelskönig
die Menschen rufen läßt!
Ist denn die arme Braut, die menschliche Natur,
nicht viel zu schlecht und wenig,
daß sich mit ihr 
der Sohn des Höchsten traut?
O großes Hochzeitfest,
wie ist das Fleisch zu solcher Ehre kommen,
daß Gottes Sohn es hat auf ewig angenommen?
Der Himmel ist sein Thron,
die Erde dient zum Schemel seinen Füßen,
noch will er diese Welt
als Braut und Liebste küssen!
Das Hochzeitmahl ist angestellt,
das Mastvieh ist geschlachtet,
wie herrlich ist doch alles zubereitet!
Wie selig ist, 
den hier der Glaube leitet,
und wie verflucht ist doch, der dieses Mahl verachtet!

3. Aria (S)

Jesu, Brunnquell aller Gnaden,
labe mich elenden Gast,
weil du mich berufen hast!
Ich bin matt, schwach und beladen;
ach! erquikke meine Seele,
ach! wie hungert mich nach dir!
Lebensbrot, das ich erwähle,
komm, vereine dich mit mir!

4. Recitatief (A)

Mein Jesu, laß mich nicht
zur Hochzeit unbekleidet kommen,
daß mich nicht treffe dein Gericht;
mit Schrecken hab ich ja vernommen,
wie du den kühnen Hochzeitgast,
der ohne Kleid erschienen,
verworfen und verdammet hast.
Ich weiß auch mein Unwürdigkeit:
Ach, schenke mir des Glaubens Hochzeitkleid;
laß dein Verdienst zu meinem Schmucke dienen!
Gib mir zum Hochzeitkleide
den Rock des Heils, 
der Unschuld weiße Seide!
Ach! laß dein Blut den hohen Purpur dekken,
den alten Adamsrock und seine Lasterflekken,
so werd ich schön und rein und dir willkommen sein,
so werd ich würdiglich
das Mahl des Lammes schmekken.

5. Aria / Duet (A, T)

In meinem Gott bin ich erfreut;
die Liebesmacht hat ihn bewogen,
daß er mir in der Gnadenzeit
aus lauter Huld hat angezogen
die Kleider der Gerechtigkeit.
Ich weiß, er wird nach diesem Leben
der Ehre weißes Kleid mir auch im Himmel geben.

6. Koraal

Ach, ich habe schon erblikket
diese große Herrlichkeit!
Itzund werd ich schön geschmükket
mit dem weißen Himmelskleid.
Mit der güldnen Ehrenkrone
steh ich da für Gottes Throne,
schaue solche Freude an,
die kein Ende nehmen kann.


Libretto: Salomo Franck
	

Kale tekst Nederlandse vertaling

1. Aria (B)

Ach, ik zie,
nu ik naar de bruiloft ga,
wel en wee.
Zielegif en levensbrood,
hemel, hel, leven, dood,
hemelse glans en hels vuur
zijn er allemaal.
Jezus, help mij de toets te doorstaan!

2. Recitatief (T)

O, groot bruiloftsfeest, waartoe de hemelse Koning
de mensen uitnodigt!
Is dan de arme bruid, de menselijke natuur,
niet veel te eenvoudig en te gering
om te trouwen met de Zoon van de Allerhoogste?
O, groot bruiloftsfeest,
hoe is aan het vlees die eer te beurt gevallen
dat Gods Zoon het voor eeuwig heeft aangenomen?
De hemel is zijn troon,
de aarde dient als voetbank voor zijn voeten,
toch wil hij deze wereld
als bruid en geliefde kussen!
Het bruiloftsmaal staat klaar,
het gemeste dier is geslacht,
wat is alles toch heerlijk toebereid!
Wat is diegene zalig
die door het geloof wordt geleid,
en wat is diegene vervloekt
die dit maal veracht!

3. Aria (S)

Jezus, bron van alle genade,
geef mij, arme gast, te drinken,
omdat u mij hebt uitgenodigd!
Ik ben moe, zwak en belast,
ach, verkwik mijn ziel,
ach, wat honger ik naar u!
Levensbrood dat ik kies,
kom, verenig u met mij!

4. Recitatief (A)

Mijn Jezus, laat mij niet
ongekleed op uw bruiloft komen,
opdat uw oordeel mij niet treft;
want met schrik heb ik vernomen
hoe u de vermetele bruiloftsgast
die ongekleed verscheen,
hebt verworpen en vervloekt.
Ik ken ook mijn onwaardigheid:
ach, schenk mij het bruiloftskleed van het geloof;
laat uw verdienste mij tot tooi dienen!
Geef mij als bruiloftskleed
de mantel van het heil, 
de witte zijde van de onschuld!
Ach, laat uw bloed het verheven purper bedekken,
de oude Adamsmantel met zijn zondevlekken,
dan zal ik mooi en rein en u welkom zijn,
dan zal ik waardig
van de maaltijd van het Lam genieten.

5. Aria / Duet (A, T)

In mijn God ben ik verheugd;
de liefdesmacht heeft hem bewogen
om mij in het uur van de genade
uit louter goedgunstigheid de kleren
van de gerechtigheid aan te trekken.
Ik weet dat hij mij na dit leven
ook het witte erekleed in de hemel zal geven.

6. Koraal

Ach, ik heb haar al aanschouwd,
die grote heerlijkheid!
Nu word ik prachtig getooid
met het witte hemelse kleed.
Met de gouden erekroon
sta ik daar voor Gods troon,
aanschouw ik de vreugde
waaraan geen eind kan komen.


		Vertaling: Ria van Hengel