naar de bespreking van BWV 138

Warum betrübst du dich, mein Herz (BWV 138)

Johann Sebastian Bach

Kale tekst origineel

1. Koor en Recitatief (A)

Warum betrübst du dich, mein Herz?
bekümmerst dich und trägest Schmerz
nur um das zeitliche Gut?
(A) Ach, ich bin arm,
mich drücken schwere Sorgen.
Vom Abend bis zum Morgen
währt meine liebe Not.
Daß Gott erbarm!
Wer wird mich noch erlösen
vom Leibe dieser bösen
und argen Welt?
Wie elend ists um mich bestellt!
Ach! wär ich doch nur tot!
Vertrau du deinem Herren Gott,
der alle Ding erschaffen hat.

2. Recitatief (B, S, A) en Koor

(B) Ich bin veracht',
der Herr hat mich zum Leiden
am Tage seines Zorns gemacht;
der Vorrat, hauszuhalten, ist ziemlich klein;
man schenkt mir vor den Wein der Freuden
den bittern Kelch der Tränen ein.
Wie kann ich nun mein Amt mit Ruh verwalten,
wenn Seufzer meine Speise 
und Tränen das Getränke sein?
(Koor)
 Er kann und will dich lassen nicht,
 er weiß gar wohl, was dir gebricht,
 Himmel und Erd ist sein!
(S) Ach, wie?
Gott sorget freilich vor das Vieh,
er gibt den Vögeln seine Speise,
er sättiget die jungen Raben,
nur ich, ich weiß nicht, auf was Weise
ich armes Kind
mein bißchen Brot soll haben,
wo ist jemand, der sich zu meiner Rettung findt?
(Koor)
 Dein Vater und dein Herre Gott,
 der dir beisteht in aller Not.
(A) Ich bin verlassen, es scheint,
als wollte mich auch Gott bei meiner Armut hassen,
da ers doch immer
gut mit mir gemeint.
Ach Sorgen, werdet ihr denn alle Morgen
und alle Tage wieder neu?
So klag ich immerfort:
Ach! Armut! hartes Wort,
wer steht mir denn in meinem Kummer bei?
(Koor)
 Dein Vater und dein Herre Gott,
 der steht dir bei in aller Not.

3. Recitatief (T)

Ach süßer Trost!
Wenn Gott mich nicht verlassen
und nicht versäumen will,
so kann ich in der Still
und in Geduld mich fassen.
Die Welt mag immerhin mich hassen,
so werf ich meine Sorgen
mit Freuden auf den Herrn,
und hilft er heute nicht,
so hilft er mir doch morgen.
Nun leg ich herzlich gern
die Sorgen unters Kissen
und mag nichts mehr als dies
zu meinem Troste wissen:

4. Aria (B)

Auf Gott steht meine Zuversicht,
mein Glaube läßt ihn walten.
  Nun kann mich keine Sorge nagen,
  nun kann mich auch kein Armut plagen.
  Auf Gott steht meine Zuversicht!
  Auch mitten in dem größten Leide
  bleibt er mein Vater, meine Freude,
  er will mich wunderlich erhalten.

5. Recitatief (A)

Ei nun! so will ich auch recht sanfte ruhn.
Euch, Sorgen! sei der Scheidebrief gegeben.
Nun kann ich wie im Himmel leben.

6. Koraal

Weil du mein Gott und Vater bist,
dein Kind wirst du verlassen nicht,
du väterliches Herz!
Ich bin ein armer Erdenkloß,
auf Erden weiß ich keinen Trost.


Libretto: onbekend
	

Kale tekst Nederlandse vertaling

1. Koor en Recitatief (A)

 Waarom ben je bedroefd, mijn hart,
 maak je je zorgen en heb je pijn
 alleen maar om je tijdelijke bezit?
Ach, ik ben arm,
zware zorgen bedrukken mij.
Van de avond tot de morgen
duurt mijn grote nood.
Moge God zich ontfermen!
Wie zal mij nog verlossen
van het lichaam van deze boze,
verdorven wereld?
Wat is het ellendig met mij gesteld!
Ach, was ik maar dood!
 Vertrouw op God je Heer,
 die alles heeft geschapen.

2. Recitatief (B, S, A) en Koor

Ik ben veracht,
de Heer heeft mij op de dag van zijn toorn
geschapen om te lijden;
Ik kan bijna niet in mijn levensonderhoud voorzien;
men vult mijn kelk in plaats van met vreugdewijn
met bittere tranen.
Hoe kan ik nu rustig mijn werk doen
als zuchten mijn spijs
en tranen mijn drank zijn?

 Hij kan en wil je niet verlaten,
 hij weet heel goed wat jou ontbreekt,
 hemel en aarde zijn van hem!
Ach, hoe dan?
God zorgt weliswaar voor de dieren,
hij geeft de vogels zijn voedsel,
hij verzadigt de jonge raven,
alleen ik, ik weet niet hoe ik,
arm kind,
aan mijn stukje brood moet komen,
waar is iemand te vinden die mij kan redden?

 Je Vader en God je Heer,
 die je bijstaat in alle nood.
Ik ben verlaten, het is alsof
ook God mij in mijn armoede haat,
terwijl hij het toch altijd
goed met mij heeft voorgehad.
Ach, zorgen, komen jullie dan elke morgen
en elke dag weer terug?
Zo blijf ik maar klagen:
Ach, armoede, hard woord,
wie staat me toch bij in mijn verdriet?

 Je vader en God je Heer,
 die staat je bij in alle nood.

3. Recitatief (T)

Ach, zoete troost!
Als God mij niet wil verlaten
en mij niet wil negeren,
dan kan ik stil en geduldig
kalm worden.
Ook al haat de wereld mij,
ik werp mijn zorgen
vol vreugde op de Heer,
en als hij vandaag niet helpt,
dan zal hij morgen wel helpen.
Nu leg ik van harte
mijn zorgen onder mijn kussen
en verlang tot troost
naar niets anders dan het volgende:

4. Aria (B)

Op God vertrouw ik,
mijn geloof laat hem regeren.
Nu kunnen geen zorgen meer aan mij knagen,
nu kan ook geen armoede mij kwellen.
Op God vertrouw ik!
Ook midden in het grootste leed
blijft hij mijn Vader, mijn vreugde,
hij wil mij wonderlijk bewaren.

5. Recitatief (A)

Welnu, dan wil ik ook zacht rusten.
Adieu, zorgen.
Nu kan ik als in de hemel leven.

6. Koraal

Omdat u mijn God en Vader bent,
zult u uw kind niet verlaten,
o vaderhart!
Ik ben een armzalig brokje aarde,
op aarde kan ik geen troost vinden.


		Vertaling: Ria van Hengel